Kościół pod wezwaniem Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza został wybudowany w 1364 roku przez króla Kazimierza Wielkiego. Odbudowany po pożarze w 1704 r., konsekrowany w 1728, ponownie zniszczony pożarem 14.04.1815, odbudowany i konsekrowany 30.05.1826 r. przez biskupa tarnowskiego Grzegorza Zieglera. Na przełomie XIX i XX w. Podwyższono wieżę kościoła. W latach 1937-1938 dobudowano nawy boczne.
Ołtarz główny późnobarokowy z początku XIX wieku. Dwa ołtarze późnobarokowe z 1826 roku, chrzcielnica brązowa, barokowa, z początku XIX wieku.
Obrazy z XVII wieku: Zwiastowanie Pasterzom, Matka Boska Bolesna.
Parafię erygowano w 1364 r.
Na terenie parafii znajduje się również kaplica parafialna - kościółek z pw. Narodzenia N. M. P. (dawny szpital), wybudowany w XVII wieku, odległy o 50 m. od kościoła parafialnego, w ołtarzu barokowym obraz Ukrzyżowania, na desce z 1640 roku.
Przy parafii istniały bractwa i stowarzyszenia kościelne:
Towarzystwo Apostolstwa Modlitwy (1875)
III Zakon (1886)
Bractwo Różańca Świętego (po 1905)
Drogi Krzyża (po 1905)
Towarzystwo trzeźwości (po 1905)
Katolicki Związek Kobiet
Towarzystwo Matek Chrześcijańskich
Związek Komunii Wynagradzającej
KSM
KSMM
Stowarzyszenie Żywego Różańca
Księga chrztów zachowana od 1803 roku, ślubów od 1815 roku, zmarłych od 1850 r. Kronika parafialna prowadzona jest od 1920 r. Przed 1905 swój dom zakonny otwierają siostry służebniczki starowiejskie.